
Στο Τολό, στην ανατολική ακτή της Πελοποννήσου, σύμφωνα με το δημοσίευμα, ένας γερμανός ανώτερος δημόσιος υπάλληλος και συγγραφέας, ο Andreas Deffner αρχίζει να καταλαβαίνει περί τίνος πρόκειται.
Η γιαγιά Βαγγελιώ, ιδιοκτήτρια του καταλύματος και η κόρη της Ειρήνη, του σέρβιραν ένα πιάτο νόστιμη, σπιτική (και βεβαίως, ζεστή) σούπα, νομίζοντας ότι είναι αδιάθετος.
«Αυτή ήταν η πρώτη μου εμπειρία με το φιλότιμο και σίγουρα όχι η τελευταία», λέει ο Deffner, που έγραψε αργότερα ένα βιβλίο για το θέμα αυτό.

Οι Έλληνες απαντούν στο BBC για το φιλότιμο: «Το να κάνεις το σωστό», λέει η γιατρός Πηνελόπη Καλαφάτη. «Αγαπώντας και τιμώντας τον Θεό και την κοινωνία», απαντά ο ιερέας Νικόλας Παπανικολάου. «Προσπάθεια για την τελειότητα», σημειώνει ο ηθοποιός Κωστής Θωμόπουλος.
«Βγαίνοντας από τη ζώνη της άνεσής σου για να βοηθήσεις κάποιον που έχει ανάγκη», λέει η Τατιάνα Παπαδοπούλου, εθελόντρια στο camp προσφύγων στη Μαλακάσα.
Φαίνεται ότι όχι μόνο η λέξη παραμένει αμετάφραστη, αλλά και ότι οι ίδιοι οι Έλληνες δυσκολεύονται να συμφωνήσουν σε έναν ενιαίο ορισμό, παρατηρεί το δημοσίευμα.
