ΚΕΡΚΥΡΑ. Κάποιος πολύ παρατηρητικός, το περασμένο Πάσχα (2017),θα διαπίστωνε ότι στην κορφή του Παλαιού Φρουρίου υπήρχαν δυο σταυροί! Ο φωτισμένος, με πένθιμα χρώματα της Μ. Εβδομάδα, και στην προοπτική του προς τα πάνω ένας άλλος υποφωτισμένος μόλις να αχνοφαίνεται! Δεν επρόκειτο για φαινόμενο οφθαλμαπάτης. Το μεταλλικό ικρίωμα πάνω στο οποίο εδώ και πολλά χρόνια κρεμούσαν τη φωτεινή κατασκευή του Σταυρού αποδείχθηκε σάπιο και επικίνδυνο να καταρρεύσει. Έτσι το 2017 κρέμασαν χαμηλότερα το φωτισμένο είδωλο του Σταυρού και σώθηκαν τα προσχήματα. Λόγω της κατάστασης του αρχικού ικριώματος άλλωστε στην κορφή του πάει καιρός τώρα, που δεν άναβε ο φωτεινός σημαντήρας της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας. Σύμφωνα μάλιστα με μαρτυρίες, ένας χαμός καλαδιώσεων καθιστούσε λίγο πιο δύσκολο από το αυτονόητο της αποκατάστασης του Σταυρού και των παροχών ρεύματος. Αυτά πέρυσι (σ.σ. για να είμαστε ακριβέστεροι, προϊόντος του χρόνου, τα πολλά τελευταία χρόνια).Φέτος ούτε λόγος να γινόταν. Κανείς δεν τολμούσε να κρεμάσει κάτι εκεί εφόσον η κατάρρευση θα ήταν κάτι παραπάνω από σίγουρη και περισσότερο επικίνδυνη εφόσον εξακολουθεί η ελεύθερη πρόσβαση στον «Σταυρό του Φρουρίου» καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου.
Το γιατί έναν ολόκληρο χρόνο δεν έγινε τίποτα εκτός από την σύσκεψη των εμπλεκομένων, που διαπίστωσαν τελευταία πως δεν προλαβαίνουν, παραμένει αναπάντητο.
Ο μοναδικός ίσως σχολιασμός, εκτός του συνήθους για τη γραφειοκρατική αδράνεια, είναι ότι οι τελετές και οι συμβολισμοί είναι τα κατ' εξοχήν εργαλεία αναπαραγωγής του πολιτισμικών ηθών, των αφηγήσεων και των ιδεολογιών και υπ' αυτήν την έννοια θα πρέπει να τους επιτρέπεται να λειτουργούν. Πόσο μάλλον όταν η συμβολή τους (και) στα οικονομικά πράγματα είναι αδιαμφισβήτη.
Πηγή: enimerosi.com
