Σχεδόν 3,5 χρόνια μετά την άρνηση του Φώτη Κουβέλη να υπερψηφίσει τον Στ. Δήμα για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, μία κίνηση που δρομολόγησε ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις που έφεραν την αλλαγή κυβέρνησης τον Ιανουάριο του 2015, η υπουργοποίηση του άλλοτε προέδρου της ΔΗΜΑΡ προκάλεσε τη σκληρή αντίδραση της αντιπολίτευσης, μείζονος και ελάσσονος, καθώς όπως φαίνεται τα τότε πολιτικά γεγονότα κάθε άλλο παρά έχουν ξεχαστεί. Ο κ. Κουβέλης κυριολεκτικά μονοπώλησε τις ανακοινώσεις των κομμάτων και το όνομά του έδωσε τον αντιπολιτευτικό τόνο.
Η Ν.Δ. που χαρακτήρισε τον ανασχηματισμό ως «τελευταίο της θητείας Τσίπρα», έκανε λόγο για «ανθρώπους που έρχονται από το προχθές». Η ανακοίνωση, ιδιαιτέρως σκληρή, αναφέρει πως ο πρωθυπουργός «διασκεδάζει τουλάχιστον τους πολίτες για να ξεχνούν πρόσκαιρα την καταστροφική πολιτική του», καταλήγοντας στην ειδική αναφορά πως «ειδικά για τον κ. Κουβέλη ήταν δίκαιο και έγινε πράξη».
Το ΠΑΣΟΚ από την πλευρά του έκανε λόγο για ανασχηματισμό της «επιδότησης», αναφερόμενο στα πρόσφατα γεγονότα με το υπουργικό ζεύγος Αντωνοπούλου - Παπαδημητρίου, ενώ σε ειρωνικό τόνο δίνει «συγχαρητήρια στον νέο υφιστάμενο του Καμμένου». Στο ίδιο σκληρό ύφος και η ανακοίνωση του Ποταμιού με επίκεντρο την είσοδο του Φ. Κουβέλη στη θέση του αναπλ. υπουργού Εθν. Αμυνας. «Τελικά οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχουν εφεδρείες», αναφέρει η Σεβαστουπόλεως και προσθέτει «με τον κ. Κουβέλη η κυβέρνηση της ιδεοληπτικής Αριστεράς και της ψεκασμένης Δεξιάς, αποκτά νέα δυναμική». Από την πλευρά της, η Ενωση Κεντρώων έκανε λόγο για «ανασχηματισμό αδιεξόδου», ενώ το ΚΚΕ επικεντρώθηκε στις πολιτικές, λέγοντας πως η κυβέρνηση θα συνεχίσει «να υπηρετεί το κεφάλαιο».
Τα ομαδικά πυρά της αντιπολίτευσης προς το πρόσωπο του κ. Κουβέλη δεν εδράζονται μόνο στην πολιτική του απόφαση με φόντο την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Η είσοδός του στην κυβέρνηση ως αναπληρωτής του κ. Καμμένου έρχεται σε αντίφαση με όσα δήλωνε ο ίδιος το 2012. Τότε με ανάρτησή του στον προσωπικό του λογαριασμό στο Twitter δήλωνε πως «συμμαχία της Αριστεράς με στήριξη του κ. Καμμένου δεν την νοούμαι και δεν την συζητάμε». Εξι χρόνια μετά, το γεγονός της υπουργοποίησής του υπό τον κ. Καμμένο ήρθε να διαψεύσει τα όσα σε θεωρητικό επίπεδο δήλωνε τότε.
