Οι μεταγραφές τέλειωσαν λοιπόν-κατά βάση, αφού υπάρχει ανοιχτό και το παραθυράκι των ελεύθερων παικτών, μέχρι τις 12 του μήνα. Με τον Ολυμπιακό, βέβαια, να μην μπορεί να δηλώσει τον παίκτη στη λίστα του για το Γιουρόπα Λιγκ, εάν αποφασίσει να χρησιμοποιήσει το σχετικό παραθυράκι, κάτι που δεν θυμάμαι να το έχει κάνει ποτέ…
Ο νταμπλούχος Ελλάδας είχε τρεις προσθήκες, όλες για την άμυνα του, με την απόκτηση κατά σειρά των Όλεγκ, Παπασταθόπουλου και Λαλά. Οι δύο ακραίοι μπακ παίρνουν στο ρόστερ τις θέσεις δύο άλλων ακραίων μπακ (Βινάγκρε και Ραφίνια αντίστοιχα) κι ο στόπερ ενός άλλου στόπερ (Σισέ). Παράλληλα, ο σύλλογος άδειασε το πολύ βαρύ ρόστερ με την αποδέσμευση και των Σουντανί, Μπρούνο, σε συνδυασμό με τις αποχωρήσεις του Πέπε (και πιθανότατα και του Λοβέρα) με τη μορφή δανεισμού. Οι δύο πρώτοι δεν υπολογίζονταν εδώ και πολύ καιρό κι ο τρίτος ήθελε να πάρει παιχνίδια, αφού έβλεπε ότι εδώ πάρα πολύ δύσκολα θα έπαιζε με Εμβιλά, Μπουχαλάκη, Καμαρά να είναι απολύτως βασικοί στα πλάνα του προπονητή.΄
Η κίνηση που δεν έγινε είναι η απόκτηση εξτρέμ, για δύο βασικούς λόγους.
Ο πρώτος γιατί οι διαθέσιμοι στην αγορά που μπορούσαν να αποκτηθούν από τον Ολυμπιακό δεν έκαναν κλικ στον Πέδρο Μαρτίνς. Αυτοί που του άρεσαν ήταν πάρα πολύ δύσκολο να έρθουν. Κι αυτοί που ήταν πιο εύκολο να έρθουν, δεν τον τρέλαιναν, καθώς το σκεπτικό του ήταν ένα, «να έρθει κάποιος καλύτερος από τους υπάρχοντες». Να δώσω ένα παράδειγμα, η ιδέα για τον Πολωνό διεθνή (80 φορές) Γκροζίτσκι της Μπρόμιτς δεν τον ενθουσίαζε…
Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με την προσπάθεια που έκανε μέσα σε όλο το Γενάρη ο Μπρούμα, δείχνοντας ότι έχει πράγματα, αλλά και διάθεση να δώσει-έστω με τον αστερίσκο ότι οι στροφές του δύσκολα ανεβαίνουν πάνω από ένα όριο-σε συνδυασμό με την αίσθηση ότι ο Βρουσάι αξίζει να πάρει κι άλλες ευκαιρίες, όπως και ότι ο Μασούρας με τον Ραντζέλοβιτς δεν υπάρχει περίπτωση να μην βοηθήσουν όταν παίξουν. Ο δε Βαλμπουενά στο ένα τρίτο των συμμετοχών του παίζει εξτρέμ κι όχι δεκάρι. Κι ο Φορτούνης ακόμη χρησιμοποιείται συχνά ως εξτρέμ, καθότι ο προπονητής σε κάποια ματς θεωρεί μπετόν την τριάδα Εμβιλά, Μπούχα, Μαντί.
Η αλήθεια είναι ότι ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να περιοριστεί στην προσθήκη του Όλεγκ, καλύπτοντας το κενό του Βινάγκρε και να μην κάνει άλλη κίνηση. Να έμενε με Ραφίνια, Ντρέγκερ, Ανδρούτσο από δεξιά και με Σεμέδο, Μπα, Σισέ, Αβραάμ στο κέντρο της άμυνας. Με αυτούς άλλωστε έκανε τη διαφορά των 14 βαθμών στο πρωτάθλημα και με αυτούς έφτασε στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και συνεχίζει στα νοκ άουτ του Γιουρόπα Λιγκ.
Η επιλογή του συλλόγου, ωστόσο, ήταν να κάνει κι άλλες κινήσεις-αν καταλαβαίνω καλά με στόχευση την επόμενη σεζόν. Να υπενθυμίσω ότι αν όλα πάνε καλά ο Ολυμπιακός θα πάρει το πρωτάθλημα και φέτος και για να παίξει και του χρόνου στο Τσάμπιονς Λιγκ πρέπει να περάσει τρεις η, τέσσερις προκριματικούς γύρους. Άρα, να ξεκινήσει την προσπάθεια του από τις 6 Ιουλίου η, υπό καλύτερες συνθήκες (και μάλλον και πιο πιθανό) από τις 20 Ιουλίου. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να έχει την ομάδα του έτοιμη όσο το δυνατό πιο γρήγορα.
Το σκεπτικό του Ολυμπιακού σε κάθε θέμα ήταν κάπως έτσι…
Ένα, «ο Ραφίνια βοήθησε, δεν ήταν κακός, αλλά δεν ήταν και αυτό που περιμέναμε και σίγουρα δεν ήταν για συμβόλαιο 1,4 εκ. Ευρώ. Και το καλοκαίρι θα οδεύει στα 36. Ο Λαλά, από την άλλη, είναι κατά κοινή ομολογία ένας καλός δεξιός μπακ σε ένα πρωτάθλημα όπως το γαλλικό, σε ηλικία…Ομάρ (29+) και παρότι ελεύθερος το καλοκαίρι, ουσιαστικά μπορεί να έρθει από τώρα»…
Δύο, «μία μεταγραφή σαν του Σωκράτη είναι μεγάλη ευκαιρία για να πεις όχι. Έλληνας, με ποιότητα κι απίστευτες παραστάσεις, αλλά κι ελεύθερος, άρα δεν χρειάζεται να πληρωθεί ομάδα. Ο δε Σεμέδο το καλοκαίρι θα είναι με την Πορτογαλία στα τελικά του Euro κι άρα θα χάσει την προετοιμασία, ενώ σε κάθε μεταγραφική περίοδο φέρνει πρόταση για να φύγει. Κι ο Σισέ, από την άλλη, δεν ήταν ποτέ ευχαριστημένος που ήταν Νο 3 στην ιεραρχία του κόουτς κι έψαχνε πολύ καιρό τη μεταγραφή. Τώρα, μπορεί να την βρει στη Γαλλία. Κι αν όχι, θα γυρίσει τον Ιούνιο με εμπειρίες από ένα πολύ δυνατό πρωτάθλημα όπως το Σαμπιονά…»…
Τρία, «ο Σουντανί τα έφαγε όπως φαίνεται τα ψωμιά του και το καλοκαίρι θα έμενε ελεύθερος χωρίς να υπήρχε περίπτωση να του ανανεωθεί το συμβόλαιο. Τον περίμενε ο προπονητής επί έξι μήνες, του έδωσε ευκαιρίες, αλλά στα 33 προς 34 και με δύο χιαστούς μέσα σε 20 μήνες δεν έδειξε ότι μπορεί να επανέλθει στα καλά του, ενώ είχε αρχίσει και γκρίνια γιατί δεν έπαιζε περισσότερο. Για εξτρέμ δεν υπολογίζεται πλέον ούτε κατά διάνοια τόσο βαρύς που έχει γίνει, ενώ για φορ το δίδυμο Ελ Αραμπί-Χασάν δεν σπάει με τίποτα. Αν χρειαστεί τρίτος, υπάρχει ο Κάιπερς, που αξίζει να πάρει κάποιες ευκαιρίες»…
Τέσσερα, «ο Μπρούνο ποτέ δεν έγινε βασικός στον Ολυμπιακό. Κάποιες φορές που έπαιξε βοήθησε, είναι πολυσύνθετος, αλλά γιατί να μην αξιοποιηθεί στη θέση του ένα Ελληνόπουλο όπως ο Ανδρούτσος, που κι αυτός είναι πολυσύνθετος, παίζει επίσης από δεξί μπακ έως κεντρικός χαφ αλλά κι αριστερός εξτρέμ, και αν μη τι άλλο φαίνεται να έχει καλύτερες προδιαγραφές, ακόμη κι ηλικιακά (τρία χρόνια μικρότερος). Ο δε Βραζιλιάνος έκλεινε και μία θέση ξένου»…
Πέντε, «ο Πέπε έχει κοστίσει φοβερά λεφτά, όμως δεν μοιάζει έτοιμος να παίξει ακόμη στον Ολυμπιακό. Κι ο προπονητής, που έκανε αμάν και πώς να τον πάρει, σπάνια τον βάζει. Του δε παίκτη δεν του αρέσει που δεν παίζει. Παρά να έμενε ως το καλοκαίρι με την προοπτική να έπαιζε αραιά και που, ας παίζει σε μία ομάδα Α΄ κατηγορίας της Πορτογαλίας που τον υπολογίζουν βασικό, για να μην χάσει εντελώς την φετινή σεζόν και είτε να επιστρέψει πιο ώριμος το καλοκαίρι, είτε να τον δει κάποια ομάδα και να τον αγοράσει»…
Έξι, «ο Λοβέρα φέτος είναι ουσιαστικά εκτός πλάνων του προπονητή εδώ και καιρό κι ο παίκτης είχε ζητήσει να φύγει από τα τέλη του φθινόπωρου για την Βραζιλία. Ο προπονητής τον υπολογίζει για εξτρέμ κι εκεί υπάρχουν πριν από αυτόν άλλοι πέντε-έξι παίκτες. Παρά να μείνει εδώ για να πάρει ευκαιρία σε κανένα ματς Κυπέλλου και αν, καλύτερα να γυρίσει στην Αργεντινή, να παίξει βασικός σε μία καλή ομάδα και να μη χαθεί η χρηματιστηριακή αξία του. Για να γυρίσει κάποια στιγμή πιο έτοιμος η, να πωληθεί σε καλή τιμή».
Πλέον ο Ολυμπιακός συνεχίζει με ένα πιο σφιχτό ρόστερ από 25-26 παίκτες (22-23 συν τους τρεις γκολκίπερ) για την επίτευξη των στόχων του. Και με την προσδοκία ότι οι τρεις μεταγραφές του θα είναι σε θέση να βοηθήσουν την ομάδα ενόψει των αγώνων με την PSV στο Γιουρόπα Λιγκ, καθώς η στόχευση της αναδιάρθρωσης του ρόστερ έχει μεν ορίζοντα τη νέα σεζόν, αλλά σαφέστατα αγγίζει και την φετινή ευρωπαϊκή προσπάθεια. Μην ξεχνάμε ότι ο Ραφίνια δεν θα έπαιζε στο πρώτο ματς με τους Ολλανδούς, ενώ το ίδιο ισχύει και με τον Σεμέδο. Το στοίχημα τώρα είναι ο Λαλά κι ο Σωκράτης να ετοιμαστούν ώστε στις 18 του μήνα να καλύψουν τα δύο αυτά κενά. Με την πρώτη μεταγραφή του χειμώνα, τον Όλεγκ ήδη να έχει κερδίσει τη θέση του αριστερού μπακ.
Για να είμαστε ρεαλιστές, είναι ένα καλό στοίχημα για τον Ολυμπιακό να φτιάξει μεσούσης της σεζόν μία καινούργια άμυνα, με Λαλά, Σεμέδο, Σωκράτη κι Όλεγκ. Ποτέ δεν είναι το πιο εύκολο πράγμα να αλλάζεις Φλεβάρη μήνα τους τρεις από τους τέσσερις βασικούς του στην άμυνα. Το ένα καλό είναι ότι ο ένας, ο Όλεγκ παίζει εδώ κι ένα ολόκληρο μήνα κι έχει πάρει το «κολάι». Και το άλλο καλό είναι ότι κι ο Λαλά όπως ο Όλεγκ προέρχεται από φουλ σεζόν-και οι δύο δεν είχαν χάσει ούτε ματς φέτος στο γαλλικό και το πορτογαλικό πρωτάθλημα. Σε αντίθεση με τον Σωκράτη που έχει το μειονέκτημα της έλλειψης αγώνων εδώ και πάρα πολλούς μήνες, με το ευτύχημα εδώ ότι για τη δεύτερη θέση του στόπερ υπάρχει κι ο Μπα που είναι εν δυνάμει βασικός.
Όσο πιο γρήγορα, πάντως, δέσει η καινούργια άμυνα, τόσο πιο πολλές πιθανότητες θα έχει ο Ολυμπιακός να προχωρήσει στην Ευρώπη και να ενισχύσει ακόμη περισσότερο τη θέση του για τον στόχο του νταμπλ!
Άσχετο: Ένα εκατομμύριο θα φτάσει το μαλλί στον Ολυμπιακό για τον Ραφίνια, με την αποζημίωση που θα πάρει. Ένα εκατομμύριο για τέσσερις μήνες δουλειά (Οκτώβρης-Γενάρης), δεν τα λες και…λίγα! Τέλος πάντων, βοήθησε να βγει ο σύλλογος στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και να πάρει και τη νίκη με τη Μαρσέιγ, καθώς ήταν μέσα στη φάση του μοναδικού γκολ, ενώ και στο πρωτάθλημα ήταν μέσα σε κάποια κρίσιμα γκολ, όπως στο μοναδικό με τον Παναθηναϊκό (1-0), στο μοναδικό στα Γιάννινα (1-1) και στο πρώτο με τον Αστέρα (3-0). Γενικά, κρατούσε τη θέση του πίσω και μπροστά έκανε καλά πράγματα ο Βραζιλιάνος, αλλά μάλλον…λίγα. gazzetta.gr
