O 11χρονος Αμίρ είχε κληρωθεί σημαιοφόρος στην τάξη του στο 6ο Δημοτικό Σχολείο της Δάφνης για την παρέλαση της 28ης. Ηταν περιχαρής και περήφανος.
O 11χρονος Αμίρ είχε κληρωθεί σημαιοφόρος στην τάξη του στο 6ο Δημοτικό Σχολείο της Δάφνης για την παρέλαση της 28ης. Ηταν περιχαρής και περήφανος.
Σήμερα όμως ο μικρός από το Αφγανιστάν δεν κράτησε την σημαία αλλά την πινακίδα με το όνομα του σχολείου του. Και το μουτράκι του δεν ήταν καθόλου χαρούμενο.
Σύμφωνα με όσα αναφέρει σε post του ο δημοσιογράφος Γιάννης Ευσταθίου ο διευθυντής του Σχολείου έκρινε ότι ο μικρός δεν μπορεί να κρατήσει τη σημαία γιατί δεν ήθελε να μπεί με αυτή σε εκκλησία. Ο Γ.Ευσταθίου σημειώνει πως ουδέποτε του είπαν κάτι τέτοιο και ο μικρός Αφγανός δεν είχε πρόβλημα να μπει σε εκκλησία. Προαναγγέλλει μάλιστα ότι θα υπάρξει παρέμβαση του Υπ. Παιδείας.
Τι έλεγε ο μικρός Αμίρ όταν είχε κληρωθεί
Ο Αμίρ, έχει έρθει με τη μητέρα και τα δύο αδερφάκια του, τον Βαλί και τη μικρή Ελνάζ, από την Χεράτ του Αφγανιστάν πριν από ενάμιση χρόνο. Το ταξίδι από την πόλη, που αιώνες πριν, στο πέρασμά του ο Μέγας Αλέξανδρος ονόμασε «Αλεξάνδρεια», ως το Καρά Τεπέ της Λέσβου και από εκεί στη Δάφνη της Αθήνας, μεγάλο και δύσκολο. «Η κατάσταση στο Αφγανιστάν δεν είναι καλή. Έχουμε πόλεμο, ειδικά στην περιοχή μας. Δε μου αρέσει ο πόλεμος», λέει ο Αμίρ χαμηλώνοντας το βλέμμα, «εδώ είναι καλύτερα».
Πριν λίγο καιρό, ο Αμίρ και η οικογένειά του, πήγαν να μείνουν σε έναν από τους ξενώνες που διαθέτει ο δήμος Αθηναίων για τους πρόσφυγες και άρχισαν να πηγαίνουν στο σχολείο, μαζί με τα ελληνόπουλα της γειτονιάς. Και λίγες ημέρες πριν, έμαθε ότι η κλήρωση για σημαιοφόρο του σχολείου έβγαλε το δικό του όνομα. «Εγώ δεν ήμουν ενήμερος ότι συμμετείχα στη διαδικασία, απλά μου είπαν ότι βγήκε το όνομά μου. Είμαι πολύ χαρούμενος που θα παρελάσω μαζί με τους συμμαθητές μου», λέει ο Αμίρ και με χαμόγελο προσθέτει ότι όλοι οι συμμαθητές του τού έδωσαν τα συγχαρητήριά τους.
Ο Αμίρ, που πηγαίνει στην Ε' δημοτικού, είναι μετρημένος στα λόγια και τις αντιδράσεις του, η μητέρα του, όμως, η Αριζού, δεν κρύβει τον ενθουσιασμό της. «Πολύ χάρηκα όταν με ενημέρωσαν για την επιλογή αυτή. Δεν ήξερα τι να πω ούτε τι να κάνω. Στο Αφγανιστάν δεν έχουμε μαθητική παρέλαση. Είναι καινούρια εμπειρία», λέει. Η Αριζού εξηγεί ότι στη χώρα τους υπάρχουν μόνο στρατιωτικές παρελάσεις και δεν επιτρέπεται να τις παρακολουθούν. «Δεν θα μπορούσαμε να είμαστε θεατές ή κοντά στους επισήμους και τους πολιτικούς», λέει, «και εδώ μας δόθηκε αυτή η ευκαιρία, όχι μόνο να παρακολουθήσουμε παρέλαση, αλλά να συμμετέχει και ο Αμίρ και να είναι σημαιοφόρος».
Τι κι αν η αριστεία εξαλείφθηκε πια από προϋπόθεση για να κρατήσει ένας μαθητής τη σημαία στην παρέλαση, ο Αμίρ φαίνεται να έχει στόφα καλού μαθητή και όνειρα μεγάλα. Θέλει να σπουδάσει και να γίνει οδοντίατρος και το αγαπημένο του μάθημα στο σχολείο είναι τα ελληνικά. «Τα μαθήματα στο σχολείο είναι ωραία, δεν είναι δύσκολα. Το αγαπημένο μου, είναι η Ελληνική Γλώσσα», λέει και συμπληρώνει ότι η δεύτερη ξένη γλώσσα που μαθαίνει είναι η γερμανική.
