Εξάχρονο αγόρι πεθαίνει από σπάνια ασθένεια στον εγκέφαλο. Όταν οι γονείς του επιστρέφουν από το νοσοκομείο, βρίσκουν στο σπίτι ένα σημείωμα που τους άφησε να διαβάσουν. - ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ

Συμβαινει τώρα

Home Top Ad

Παρασκευή 29 Σεπτεμβρίου 2017

Εξάχρονο αγόρι πεθαίνει από σπάνια ασθένεια στον εγκέφαλο. Όταν οι γονείς του επιστρέφουν από το νοσοκομείο, βρίσκουν στο σπίτι ένα σημείωμα που τους άφησε να διαβάσουν.

Εξάχρονο αγόρι πεθαίνει από σπάνια ασθένεια στον  εγκέφαλο. Όταν οι γονείς του επιστρέφουν από το νοσοκομείο, βρίσκουν στο σπίτι ένα σημείωμα που τους άφησε να διαβάσουν.Αυτή είναι η ιστορία του μικρού Leland Shoemake που έγραψε ένα τελευταίο γράμμα στους γονείς του πριν πεθάνει.
 Ο εξάχρονος από την πόλη Williamson, της Georgia, πέθανε στις 25 Σεπτεμβρίου, μετά από πολλές εβδομάδες θεραπείας για τη νόσο Balamuthia Mandrillaris (μια αμοιβάδα που εκφυλίζει τον εγκέφαλο).
1Για πρώτη φορά, οι γονείς του έπρεπε να γυρίσουν σπίτι χωρίς το αγγελούδι τους και λίγο μετά βρήκαν το σημείωμά του που θα το κρατήσουν για πάντα.
Η μητέρα ήταν στο δωμάτιο του αγοριού και προετοιμαζόταν για την κηδεία, όταν ο άντρας της Tim βρήκε το σημείωμα του μικρού στο σαλόνι, εκεί που του άρεσε να ζωγραφίζει. Ο νέος άντρας έβαλε τα κλάματα όπως ήταν αναμενόμενο και έτρεξε στη γυναίκα του να της δείξει τί είχε ανακαλύψει.
Το σημείωμα έλεγε: “Είμαι ακόμα μαζί σας. Ευχαριστώ μαμά και μπαμπά. Με αγάπη στη μαμά και τον μπαμπά.”
2
“Το να πω ότι τα έχασα, θα ήταν λίγο,” λέει η μητέρα Amber. “Κλάψαμε μαζί όσο ποτέ.”
Το αγοράκι τους έγραφε συχνά σημειώματα και ζωγράφιζε, αλλά αυτό το σημείωμα ήταν κάτι διαφορετικό κι έγινε το αγαπημένο τους. Το έβαλαν σε μια κορνίζα και το κρέμασαν στο σαλόνι.
Η μητέρα λέει στο Facebook ότι ο Leland ήταν ένα πανέξυπνο αγοράκι, περίεργο για τα πάντα.
3
“Ήξερε την αλφάβητο, τους αριθμούς, τα χρώματα και τα σχήματα από τότε που ήταν μόλις ενός έτους ακόμα. Ήταν το μικρό μας σπασικλάκι και τον λατρεύαμε. Του άρεσε το σχολείο και λάτρευε τη μάθηση. Αγαπούσε ιδιαίτερα το κανάλι με τα ιστορικά, το δελτίο καιρού και οτιδήποτε είχε σχέση με ντοκιμαντέρ. Είχε μεγάλη δίψα για μάθηση.” δηλώνει η μητέρα συγκλονισμένη.
Κι όχι μόνο ήταν ο Leland πανέξυπνος, αλλά και ιδιαίτερα κοινωνικός. Συζητούσε πάντα με όσους ερχόταν σε επαφή και του άρεσε να μιλάει με τους καινούριους φίλους των γονιών του, σαν ένας μεγάλος.
4
Ένα πανέμορφο παιδί που έφυγε πολύ νωρίς από αυτόν τον κόσμο. Το σημείωμά του μένει πίσω σαν σύμβολο για τους γονείς και για τον υπόλοιπο κόσμο που άκουσε την ιστορία του και δεν θα τον ξεχάσουν ποτέ.