«Έφυγε» ο 6χρονος που συγκλόνισε όλον τον πλανήτη με το γενναίο χαμόγελό του - ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ

Συμβαινει τώρα

Home Top Ad

Δευτέρα 10 Ιουλίου 2017

«Έφυγε» ο 6χρονος που συγκλόνισε όλον τον πλανήτη με το γενναίο χαμόγελό του

Ο μικρούλης φαν της Σάντερλαντ κέρδισε τις καρδιές όλων με το κουράγιο του στη μάχη με τον καρκίνο – Απαρηγόρητος ο Ζερμέν Ντεφόε που είχε αναπτύξει μια στενή φιλία με τον μικρό.

Ο Μπράντλεϊ Λόουρι πέρασε την τραγικά σύντομη ζωή του σε αυτόν τον πλανήτη δίνοντας μια άνιση μάχη με τον καρκίνο, όμως κατάφερε να κερδίσει τις καρδιές των συμπατριωτών του και όχι μόνο με το γενναίο του χαμόγελο, την αγάπη του για το ποδόσφαιρο και την συγκινητική λαχτάρα του για ζωή.

Ο εξάχρονος φαν της Σάντερλαντ που είχε εξελιχθεί σε μασκότ της ομάδας «έφυγε» σήμερα από τη ζωή, ηττημένος από το νευροβλάστωμα, μια σπάνια μορφή καρκίνου που «χτυπά» συνήθως βρέφη και μικρά παιδιά.



Έχοντας διαγνωστεί με την ασθένεια σε ηλικία μόλις 18 μηνών, ο μικρούλης Μπράντλεϊ κατάφερε να εμπνεύσει εκατοντάδες μικρούς ασθενείς με το κουράγιο του και την αισιοδοξία του, ενώ η εκστρατεία της οικογένειάς του με σκοπό την ευαισθητοποίηση για τη νόσο είχε ως αποτέλεσμα να συγκεντρωθούν πάνω από 90.000 ευρώ.

61

Απαρηγόρητος ο φίλος του, Ζερμέν Ντεφόε

Η αγάπη του μικρούλη Μπράντλεϊ για το ποδόσφαιρο και συγκεκριμένα για τη Σάντερλαντ, τον είχε καταστήσει ιδιαίτερα αγαπητό ανάμεσα στους Βρετανούς φιλάθλους. Ο 6χρονος είχε αναπτύξει μια στενή φιλία με τον πρώην παίκτη της ομάδας Ζερμέν Ντεφόε, ο οποίος κατέρρευσε εχθές κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, έχοντας πληροφορηθεί την επιδείνωση της υγείας του φίλου του.

Ο διεθνής Άγγλος ποδοσφαιριστής με δυσκολία συγκρατούσε τα δάκρυά του μιλώντας για την αγάπη του για το αγοράκι.



Αφού ξεφύσησε με όλη του τη δύναμη, ζήτησε ευγενικά «Σας παρακαλώ δώστε δύο λεπτά…».

Και με τα δάκρυα να κυλούν από τα μάτια του άρχισε να μιλάει για τον αγαπημένο του φίλο…

«Είναι πολύ δύσκολο… Δεν ξέρω τι λόγια να χρησιμοποιήσω και τι ακριβώς να σας πω. Την πρώτη φορά που τον είδα, ήρθε κατευθείαν πάνω μου κι από την πρώτη στιγμή υπήρχε αυτό το δυνατό δέσιμο μαζί του. Είναι ένα πολύ δυνατό παιδί που δίνει μια σκληρή μάχη… Μιλάω καθημερινά με τους δικούς τους, παλεύει, αλλά είναι θέμα ημερών… Δεν υπάρχει μέρα που να μην ξυπνάω και να κοιτάζω το κινητό μου για να δω αν με πήρε… Πριν λίγες ημέρες που χειροτέρεψε η κατάσταση του πήγα και τον είδα και είδα τη χαρά στο πρόσωπο του…».